Mijn eerste paardenrace

Paarden

Zijn jullie wel eens bij een paardenrace geweest? Ik tot voor kort nog niet. Ik vind paarden eigenlijk altijd een beetje eng. Ze zijn zo groot en onvoorspelbaar en ruiken daarbij niet al te fris. Nee, doe mij maar liever een katje of een hondje, die zijn een stuk schappelijker qua formaat en de kans dat ze op me gaan staan is ook drastisch kleiner. Ik heb ook vroeger nooit op een paard gereden, hoewel mijn zusje echt een paardenmeisje was. Toen ik werd uitgenodigd door haar om mee te gaan naar de paardenrace in het dorp waar we geboren zijn, was ik dus ook redelijk terughoudend. Wat moest ik daar in hemelsnaam doen dan? Volgens haar zouden we geld inzetten op een specifiek paard, daar verschrikkelijk rijk mee worden en daarna al het geld weer uitgeven op de feestjes die naderhand gegeven werden. Ach, ik had die dag toch niets te doen.

Borrels

Zo geschiedde. We gingen met het OV hiernaartoe en hadden al geregeld dat we bij onze ouders mochten blijven slapen. Wel meteen duidelijk gemaakt dat ze niet op hoefden te blijven, omdat we waarschijnlijk niet voor zonsopgang terug zouden komen. Samen met wat andere vrienden die we nog hadden van school gingen we op pad. Ik had geen idee welk paard het goed zou doen, dus ik besloot wat in te zetten op mijn lievelingsnummer. Dit was een groot, wit paard. Ik vond het veelbelovend. En dat bleek een goede keus! Het paard was de snelste renner en ik kreeg 5x mijn inleg terug. Dat waren toch weer heel wat biertjes die ik gratis kreeg. Daarna zijn we lekker gaan eten en gaan borrelen. Het feest begon rustig, maar werd uiteindelijk behoorlijk wild.

Polo

Toen ik de ochtend (oké, het was de middag) erna wakker werd, bleek alleen dat mijn mooie nieuwe heren polo helemaal onder de vlekken zat van afgelopen nacht. Chagerijnig liet ik het mijn moeder zien, die de polo hoofdschuddend afpakte en hem meteen onder handen nam. In samenwerking met haar fijne selectie geweldige schoonmaakmiddelen verdwenen de vlekken als sneeuw voor de zon en was mijn shirt weer zo goed als nieuw. Gelukkig maar, want het was onderhand gepromoveerd tot mijn lievelingstrui. De wijze les van dit weekend: doe naar feestjes niet je lievelingskleding aan, maar  trek iets ouds aan. Bespaart jou een slecht humeur en je moeder een middag hard poetsen in haar rustige weekend.

Gerelateerde artikelen

Comments

Populair